آب شیرین کن | آب شیرین | دستگاه تصفیه آب

       

طراحی سیستم های آب شیرین کن

روند طراحی سیستم های آب شیرین کن به این صورت می باشد که مهمترین معیار در طراحی سیستم های آب شیرین کن های صنعتی به روش اسمز معکوس آنالیز آب ورودی به سیستم است.

استفاده از مواردی همچون فیلتر ممبرین متناسب با TDS آب و مقاومت آن با مواردی همچون PH متغیر، میکروبی و یا بیولوژیکی آن، در انتخاب ممبرین مناسب تاثیرگذار است. پس از انتخاب فیلتر ممبرین مناسب با در نظر گرفتن بیشترین ریکاوری میزان فشار پمپ ورودی تعیین می شود.

در سیستم های آب شیرین کن گاها کارفرامایان میزان آب مصرفی را با میزان TDS بالاتری لازم دارد از آنجایی که دستگاه های آب شیرین کن به روش اسمز معکوس با تصفیه آب TDS آب ورودی را به پایین درجه می رسانند به همین منظور مکانیزمی در طراحی سیستم آب شیرین کن تعبیه می شود تا مقداری از آب ورودی به سیستم با آب تولید (خروجی از سیستم) ترکیب شده و میزان TDS با در نظر گرفتن میزان ترکیب بالا می رود.

میزان فضای لازم جهت استقرار دستگاه در محل کارفرما از پارامترهای مهم است فضای اضافه در طراحی به علت سرویس های میان دوره ،در صورت عیب و تعمیرات فیلترها، راحتی بهره برداری ، پیش بینی فضای لازم جهت ارتقای سیستم در آینده و… از عوامل مهم در انتخاب اندازه مناسب در طراحی می باشد.

از معیارهای دیگر در طراحی سیستم های آب شیرین کن های صنعتی تعریف حد و میزان مواد شیمیایی و آنتی اسکالانت مورد نیاز جهت تصفیه آب ورودی به سیستم می باشد. این امر به علت آن است تا عمر فیلترهای ممبرین ها طولانی و راندمان دستگاه حفظ شود.

انجام آزمایش های دوره ای از آب خام ورودی و اب تولید شده برای سنجش و آگاهی از عملکرد دستگاه از موارد بسیار مهم در نگهداری سیستم های آب شیرین کن محسوب می شود.

به علت آنکه دستگاه های آب شیرین کن براساس یک آزمایش آب اولیه طراحی و ساخته می شود. لذا نباید تغییرات فاحشی در نمونه آب ورودی به دستگاه صورت پذیرد.

در صورت بروز این مشکل حتما باید تمدیدات لازم جهت رفع تغییرات در سیستم های پیش تصفیه صورت پذیرد. همانند نصب فیلترهای سختی گیر (بالا رفتن TH) ، تزریق مواد شیمیایی (جهت حذف عناصری همچون آهن، آلومینیوم) ، کلر زنی و یا سیستم ازن زنی( حذف مواد آلاینده و میکرو ارگانیسم ها) ، میکروفیلترها جهت حذف ذرات تا یک میکرون.